Studija starenja - gerontologija - je relativno nova nauka koja je ostvarila neverovatan napredak u poslednjih 30 godina. U prošlosti su naučnici tražili jedinstvenu teoriju koja objašnjava starenje. Postoje dve glavne grupe teorija starenja. Prva grupa navodi da je starenje prirodno i programirano u telo, dok druga grupa teorija starenja kaže da je starenje rezultat oštećenja koja se akumulira tokom vremena.
Na kraju, starenje je složena interakcija genetike, hemije, fiziologije i ponašanja.
Teorije starenja
Razumevanjem i opisivanjem načina starosti istraživači su razvili nekoliko različitih teorija starenja. Dve kategorije su programirane teorije i teorija grešaka.
- Programirane teorije tvrde da je ljudsko tijelo dizajnirano da stari i da postoji određena biološka vremenska linija koju naša tela prate.
- Programirano dugovječnost: starenje izaziva određeni geni koji se uključuju i isključuju tokom vremena.
- Teorija endokrina : promjene u starenju kontrolisanih hormona.
- Imunološka teorija : Imunološki sistem je programiran da se vremenom smanjuje, ostavljajući ljude podložnije bolestima.
- Teorije grešaka potvrđuju da je starenje uzrokovano oštećenjem životne sredine na sistemima našeg tela, koji se akumulira tokom vremena.
- Obuću i suzbijanje : Ćelije i tkiva se jednostavno istroše.
- Stope života : Što brži organizam koristi kiseonik, kraći je život.
- Cross-Linking: Cross-linked proteins akumuliraju i usporavaju tjelesne procese.
- Slobodni radikali: Slobodni radikali prouzrokuju oštećenje ćelija koje na kraju oštećuju funkciju.
- Somatska DNK oštećenja : genetske mutacije uzrokuju kvar ćelije.
Genetika i starenje
Studije su pokazale da genetika može igrati glavnu ulogu u starenju. Kada istraživači prilagode gene kod određenih miševa, ćelija kvasca i drugih organizama, mogu skoro udvostručiti životni vek ovih stvorenja. Značaj ovih eksperimenata za ljude nije poznat, ali istraživači smatraju da genetika čini do 35 procenata varijacija starenja među ljudima.
Neki ključni pojmovi u genetici i starenju uključuju:
- Gene dugotrajnosti: Postoje specifični geni koji pomažu čoveku da živi duže.
- Cell Senescence : Proces kojim se ćelije vremenom pogoršavaju.
- Telomeri: Konstrukcije na kraju DNK koje se na kraju iscrpljuju, što dovodi do ćelija da prestane da se replicira.
- Matične ćelije: Ove ćelije mogu postati svaka vrsta ćelije u telu i održati obećanje da će popraviti štetu prouzrokovanu starenjem.
Biokemija
Bez obzira na to koji su geni nasleđivali, vaše telo stalno prolazi kroz kompleksne biohemijske reakcije. Neke od ovih reakcija uzrokuju oštećenje i, konačno, starenje u telu. Proučavanje ovih složenih reakcija pomaže istraživačima da shvate kako se telo menja kako god to stara. Važni pojmovi u biokemiji starenja uključuju:
- Slobodni radikali: nestabilni molekuli kiseonika koji mogu oštetiti ćelije.
- Prekogranično povezivanje proteina: višak šećera u krvi može prouzrokovati proteinske molekule bukvalno da se drže zajedno.
- Popravka DNK: Iz nepoznatih razloga, sistemi u telu za popravku DNK postaju manje efikasni kod starijih osoba.
- Heat Shock Proteins: Ovi proteini pomažu ćelijama da prežive stres i prisutni su u manjim brojevima kod starijih osoba.
- Hormoni: Hormoni tela se menjaju u godinama starosti, uzrokujući mnoge smjene u organskim sistemima i drugim funkcijama.
Sistemi tela
Dok starimo, organi našeg tela i drugi sistemi donose promene. Ove promene menjaju našu podložnost raznim bolestima. Istraživači tek počinju da shvataju procese koji prouzrokuju promene tokom vremena u našim sistemima tela. Razumijevanje ovih procesa je važno jer se mnogi efekti starenja prvi put primećuju u našim sistemima tela. Evo kratkog prikaza kako neki sistemi tela staraju:
- Starenje srca: Srčani mišići se gube sa uzrastom kao odgovor na zgušnjavanje arterija. Ovo deblje srce ima nižu maksimalnu brzinu pumpanja.
- Starenje imunog sistema: T ćelije traju duže da se dopunjuju kod starijih osoba i njihova sposobnost da funkcionišu u opadanju.
- Arterije i starenje: Arterije obično utešavaju uzrast, što otežava srce da pumpa krv kroz njih.
- Starenje pluća: Maksimalni kapacitet pluća može se smanjiti i do 40 odsto starosti između 20 i 70 godina.
- Starenje mozga: Kako god mozak stari, čini se da su neke veze između neurona manje ili manje efikasne. Ovo još uvek nije dobro razumeo.
- Starenje bubrega: Bubrezi postaju manje efikasni u čišćenju otpada iz tela.
- Starenje bešike : Ukupan kapacitet pada bešike i tkiva mogu dovesti do atrofije, uzrokujući inkontinenciju.
- Telesna mast i starenje: telesna mast se povećava do sredine, a tada težina počinje da se smanjuje. Telesna mast se takođe kreće dublje u telu, kao što stojimo.
- Mišljenje starenja: mišićni ton odbija oko 22 procenta do 70 godina, iako vežbanje može usporiti ovaj pad.
- Starenje starenja: Počevši od 35 godina, naše kosti počinju da gube gustinu. Hodanje, trčanje i trening otpornosti mogu usporiti ovaj proces.
- Gledanje i starenje: Počevši od 40-tih godina, teškoća u vidu bliskih detalja može početi.
- Slušanje i starenje : Kako ljudi staraju, sposobnost čuti visoke frekvencije opada.
Faktori ponašanja
Dobra vijest je da mnogi od ovih uzroka starenja mogu biti modifikovani kroz vaše ponašanje:
- Ako jedete hranu napunjenu antioksidantima , možete smanjiti štetu koju izazivaju slobodni radikali.
- Vježbanjem možete ograničiti gubitak kostiju i mišića.
- Čuvajući svoj holesterol nizak, možete usporiti očvršćavanje vaših arterija i zaštititi svoje srce.
- Vježbajući mentalnu sposobnost, možete održati oštar mozak.
Životni stilovi su takođe pokazali da produžavaju život. Pacovi i miševi na kalorijskoj ograničenoj ishrani (30 procenata manje dnevnih kalorija) žive do 40 posto duže. Pokazano je da pozitivno razmišljanje produžava život ljudi do 7,5 godina.
Izvor:
> Starenje ispod mikroskopa; Nacionalni instituti za zdravlje, Nacionalni institut > Aginga.